Hoi ik ben Laura dit verhaal is gemaakt by meself en ik ben 9 jaar.
Het gaat over twee meisjes, Nina en Lauren want ik vind dat mooie namen!!
“Lauren! Lauren, rennen! Nu anders pakken ze je.” Gilde een wanhopige stem. Snel rende ik achter een stapel houten kisten. ‘’Ze hebben een mes! Voorzichtig.’’ Mijn hoofd vergat alles. Wie was het meisje dat het schreeuwde? Opeens had ik het door. Het was Nina. Ik ging met haar logeren, we gingen mensen bespieden. We waren 3 mannen achter na gelopen en ze hadden Nina gevangen genomen.
Het touw sneedt om Nina’s polsen. “Ik ben bang, Lauren!’’ gilde ik weer. Het was een wilde achtervolging tussen Lauren en een van de mannen. Snel begon ik weer te schreeuwen, want ik had door dat de man door had waar Lauren zat. “LAUREN, WEGWEZEN DAAR.”
Ik huilde, de tranen stroomde over me wangen. Maar alles zonder geluid… Alles. Ik werd boos, snel pakte ik een van de kisten. Hij voelde zwaar, maar niks kon me tegen houden. Met een grote slinger kwam de kist tegen het hoofd van de man. De man viel neer en een luide klap maakte iedereen stil. Geluidloos pakte ik twee kisten en gooiden die naar de hoofden van de mannen. Alle twee vielen ze neer. Ik pakte het mes en liep op Nina af…
Opgelucht zuchtte ik. Samen renden we het huis uit. “Nina, we moeten de politie bellen.” Zei ik toen we op de ‘Markt’ stonden. Een pleintje dat aan de voet van het huis lag. Nina’s vinger wees naar ‘Het Hof’, een huis waar heel lieve mensen woonden. ‘Ik weet het. Naar die vrouw dan maar.’
Ik klopte aan. Lauren stond naast me met een snee in haar wang. Toen de vrouw open deed vertelde ik het hele verhaal
_____________
Dat is de precieze inhoud van het wordbestand.
Index 
